ฟางเส้นสุดท้าย.. เมื่อการประท้วงยังไม่มีท่าทีจะจบลง และ

โอลิมปิกใกล้เข้ามา

ประธานาธิบดีกุสตาโว จึงตั้งใจแน่วแน่ที่จะหยุดการประท้วงทั่วประเทศ ในวันที่ 23 กันยายน เขาสั่งให้กองทัพเข้ายึดมหาวิทยาลัย UNAM โดยห้ามใช้กระสุนยิง แต่อนุญาตให้ใช้การทุบตีและทำร้ายร่างกายนักศึกษาได้อย่างไม่เลือกหน้า โดยตำรวจและทหารแต่ละคนจะได้รับค่าหัวจากนักศึกษาตามจำนวนที่สามารถจับกุมได้ และเมื่อมหาวิทยาลัย UNAM ถูกโจมตีเป็นที่แรก

นักศึกษาสถาบันอื่น ๆ ก็ได้เริ่มปฏิบัติการป้องกันตัวโดยการติดอาวุธไว้ป้องกันตัวจากเจ้าหน้าที่ของรัฐบาล ในไม่ช้ากองกำลังตำรวจพิเศษและกองทัพบกก็ได้ปิดล้อมเข้ายึดสถาบันโพลีเทคนิควิทยาเขตซาคาเตนโก และ ซานโต โตมาส จนเกิดการต่อสู้ระหว่าง 2 ฝ่ายตั้งแต่เวลา 17.00 น. จนถึง 06.00 น. ซึ่งนายแพทย์ León Loyola ที่อยู่ในเหตุการณ์ได้เขียนอธิบายถึงค่ำคืนที่แสนโหดร้ายนี้ไว้ในหนังสือ La Noche de Santo Tomás ว่า “วันนี้ผมเห็นการปะทะนองเลือด การสู้รบที่ไม่เท่าเทียมกัน ฝ่ายหนึ่งมีเพียงแค่ปืนพก .22 แต่อีกฝ่ายมีปืนไรเฟิล M1, รถถัง และระเบิดโมโลทอฟ อีกฝ่ายถูกฝึกฝนการใช้อาวุธมาเป็นอย่างดี แต่อีกฝ่ายแค่วิธียิงปืนยังไม่รู้เลย” L’Express วารสารฝรั่งเศสได้รายงานว่า จากการปะทะกันในคืนที่ 23 กันยายน มีผู้เสียชีวิต 15 ราย แต่ทางรัฐบาลเม็กซิโกกลับรายงานว่า มีผู้เสียชีวิตเพียง 3 ราย และ บาดเจ็บ 45 ราย

และจากเหตุการจลาจล ทำให้สื่อมวลชนทั่วโลกได้เผยแพร่ข่าวสารว่า

เม็กซิโกที่กำลังจะเป็นเจ้าภาพการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1968 เกิดปัญหาการเมืองในประเทศ แต่ประธานาธิบดีกุสตาโว ต้องการแสดงให้โลกเห็นถึงเม็กซิโกที่ทันสมัยเป็นแนวหน้าของประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ และได้กล่าวหาว่าผู้ประท้วงเป็นตัวแทนคอมมิวนิสต์ที่คิวบากับโซเวียตส่งมาเพื่อแทรกซึมระบอบการปกครองของพวกเขา จากความวุ่นวายที่ลากยาวมาตลอด 2 เดือน

ก่อนการแข่งขันโอลิมปิก ทำให้คณะกรรมการโอลิมปิกสากล หรือ IOC เลือกที่จะไม่อยู่เฉย และได้แจ้งกับรัฐบาลเม็กซิโกว่า IOC พร้อมย้ายสถานที่ไปจัดโอลิมปิกที่นครลอสแอนเจลิส, รัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งปลอดภัยกว่า หากรัฐบาลเม็กซิโกไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ไว้ได้ และมีหรือที่ประธานาธิบดีกุสตาโว จะยอมล้มเลิกโอลิมปิก ที่ได้ลงทุนไปด้วยเม็ดเงินจำนวนมหาศาลตั้งแต่สมัยประธานาธิบดี มิเกล วัลเดส ซึ่งเป็นเวลา 18 ปีที่รัฐบาลพรรคปฏิวัติแห่งชาติได้อดทนรอคอยมาเพื่อโอลิมปิก 1968 คงไม่ยอมให้งานล่มได้อย่างแน่นอน และมันก็ถึงเวลาแล้วที่รัฐบาลจะต้องงัดไม้ตายออกมาใช้ เพื่อให้ได้จัดโอลิมปิกทันเวลา ไม้ตาย ที่ประชาชนมือเปล่าไม่มี.. ห่ากระสุนจากผู้ฝากตัวรับใช้นาย นิตยสาร Dissent

ได้ให้คำอธิบายประเทศเม็กซิโกในปี 1968 ไว้ว่า.. “ปี 1968 ที่เม็กซิโก ซิตี้ เป็นช่วงเวลาแห่งการขยายตัวและการพังทลายของอุปสรรค เป็นเวลาสำหรับการหลอมรวมพันธมิตรระหว่างนักศึกษา คนงาน และผู้ยากไร้ในชนบท เพื่อท้าทายระบอบการเมือง มันเป็นช่วงเวลาแห่งความหวังอันยิ่งใหญ่ ดูเหมือนว่าใกล้จะถึงการเปลี่ยนแปลงแล้ว

ติดตามบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ letteringbyleslie.com