“ในที่สุดเราก็มาถึงแล้ว”

นั่นคือสิ่งที่ผู้แปรพักตร์ชาวเกาหลีเหนือหลายคนพูดเมื่อพวกเขามาถึงสนามบินนานาชาติอินชอนหลังจากซ่อนตัวอยู่ในจีนเป็นเวลาหลายปี เมื่อได้ลิ้มรสอิสรภาพ พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกเพราะไม่ต้องอยู่อย่างหวาดกลัวว่าจะถูกเจ้าหน้าที่ความมั่นคงของจีนจับได้และถูกส่งตัวกลับภาคเหนืออีกต่อไป แต่ความรู้สึกโล่งใจนั้นมีอายุสั้นเมื่อวันเวลาของพวกเขาในภาคใต้แผ่ออกไป ส่วนใหญ่ทิ้งสมาชิกในครอบครัวที่ยากจนไว้ที่บ้าน ผู้แปรพักตร์กล่าวว่าพวกเขารู้สึกเศร้าและรู้สึกผิดอย่างท่วมท้น เมื่อใดก็ตามที่นึกถึงพ่อแม่ พี่น้อง และบุคคลอันเป็นที่รักอื่นๆ ที่กำลังดิ้นรนเพื่อให้ได้มาซึ่งชีวิตคู่ในภาคเหนือ ผู้หลบหนีทำงานหนักและพยายามเก็บเงินให้ได้มากที่สุดเพื่อส่งกลับบ้านเพื่อช่วยสมาชิกในครอบครัวให้รอดพ้นจากความอดอยาก

อย่างไรก็ตาม การแพร่ระบาดทำให้การโอนเงินมีความซับซ้อน นอกจากนี้ การแสดงความกตัญญูของพวกเขายังถูกทำร้ายโดยนายหน้าฉ้อฉล

กรณีของการฉ้อโกงการโอนเงินได้เพิ่มขึ้นเนื่องจากโรคระบาดสร้างช่องโหว่ที่ทำให้นายหน้าสามารถโกงลูกค้าของตนได้ ตามคำกล่าวของผู้นำกลุ่มไม่แสวงหาผลกำไรในกรุงโซลที่จัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยเหลือการตั้งถิ่นฐานใหม่ของผู้แปรพักตร์ชาวเกาหลีเหนือ “การโอนเงินไปยังเมืองต่างๆ ของเกาหลีเหนือที่ตั้งอยู่ตามแนวชายแดนติดกับจีน เช่น มูซาน โฮรยอง และฮเยซัน ดำเนินไปอย่างราบรื่นตามปกติ” ซอ แจ-พยอง ประธานสมาคมผู้แปรพักตร์ชาวเกาหลีเหนือกล่าวระหว่างการเยือนเกาหลีเมื่อเร็วๆ นี้ สัมภาษณ์ครั้ง. “แต่กรณีการฉ้อโกงได้รับการรายงานโดยผู้แปรพักตร์ที่ส่งเงินไปให้ครอบครัวของพวกเขาที่อาศัยอยู่ในเมืองและเขตทางบกที่ห่างไกลจากพื้นที่ชายแดน”

เขากล่าวว่ามีการรายงานการหลอกลวงหลายประเภท

ใบเสร็จรับเงินปลอมเป็นหนึ่งในประเภทของการฉ้อโกงที่พบได้บ่อยที่สุดซึ่งทำให้ผู้แปรพักตร์ผิดหวัง

“นายหน้าบางคนบอกผู้แปรพักตร์ว่าเงินถูกส่งไปให้สมาชิกในครอบครัวโดยไม่ได้แสดงหลักฐานที่ชัดเจน ในขณะที่บางคนปลอมแปลงใบเสร็จรับเงิน ส่วนที่ยากที่สุดคือไม่มีทางที่ผู้แปรพักตร์ในภาคใต้จะแน่ใจได้ว่าเงินจะไปถึงครอบครัวของพวกเขาหรือไม่ ” Seo โพสต์การแจ้งเตือนแบบป๊อปอัปบนเว็บไซต์ขององค์กรของเขาเพื่อเตือนเพื่อนที่หลบหนีเกี่ยวกับการหลอกลวงการโอนเงินเพื่อช่วยสร้างความตระหนักรู้ถึงการฉ้อโกงประเภทใหม่ล่าสุด การส่งเงินกลับบ้านไปยังเกาหลีเหนือเป็นธุรกิจที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับทุกคนที่เกี่ยวข้อง

นับตั้งแต่เกิดโรคระบาด ผู้แปรพักตร์แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะแน่ใจว่าเงินถูกส่งไปให้ครอบครัวหรือไม่ นายหน้าและผู้รับในเกาหลีเหนือเผชิญผลร้ายแรงหากทางการเกาหลีเหนือจับได้

การโอนเงินมักเกี่ยวข้องกับนายหน้าสามราย คนหนึ่งอาศัยอยู่ในเกาหลีใต้ อีกคนอยู่ในจีน และอีกคนหนึ่งอยู่ทางเหนือ นายหน้าเคยเอาเงิน 30 เปอร์เซ็นต์ที่ส่งไปภาคเหนือเป็นค่านายหน้า แต่หลังจากเกิดโรคระบาด Seo กล่าวว่าอัตราสำหรับนายหน้าได้เพิ่มขึ้นเป็น 50 เปอร์เซ็นต์ เนื่องจากการโอนเงินกลายเป็นความเสี่ยงและน่ากลัวมากขึ้นกว่าเดิมเนื่องจากการปิดเมืองของเกาหลีเหนือ

เมื่อส่งเงินแล้ว นายหน้าจะจัดการวิดีโอคอลระหว่างผู้แปรพักตร์ในเกาหลีใต้และครอบครัวของพวกเขาในเกาหลีเหนือโดยใช้สมาร์ทโฟนจีนที่ลักลอบนำเข้ามา วิดีโอแชทมีให้บริการในพื้นที่ชายแดนจีน-เกาหลีเหนือเท่านั้น เนื่องจากโทรศัพท์สามารถใช้เครือข่ายระหว่างประเทศได้

หากผู้รับอาศัยอยู่ในพื้นที่ตอนในของเกาหลีเหนือ นายหน้าในเกาหลีเหนือจะพาสมาชิกในครอบครัวไปที่ชายแดนเพื่อนัดหมายการโทร อย่างไรก็ตาม COVID-19 ได้เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง เนื่องจากการล็อกดาวน์ของเกาหลีเหนือ สมาชิกในครอบครัวที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ตอนในจึงไม่ได้รับอนุญาตให้เดินทางไปยังเขตชายแดนเพื่อยืนยันวิดีโอบนโทรศัพท์มือถือจีนที่ถูกลักลอบนำเข้า

“โบรกเกอร์บางรายใช้ประโยชน์จากช่องโหว่” Seo กล่าว “พวกเขาประดิษฐ์ใบเสร็จรับเงิน บางคนมอบเงินจำนวนน้อยกว่าที่ครบกำหนดและบังคับให้พวกเขาเซ็นชื่อในใบเสร็จรับเงิน”

การสำรวจประจำปีที่จัดทำโดยศูนย์ฐานข้อมูลเพื่อสิทธิมนุษยชนเกาหลีเหนือ โดยความร่วมมือกับการวิจัยทางสังคมของเกาหลีเหนือ (NKSR) แสดงให้เห็นภาพคร่าว ๆ ของการส่งเงินข้ามประเทศระหว่างเกาหลี การสำรวจในปี 2565 ซึ่งเผยแพร่เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม 2565 พบว่า 17.8 เปอร์เซ็นต์ของผู้แปรพักตร์ชาวเกาหลีเหนือส่งเงินกลับบ้าน 1.5 ครั้งต่อปี จำนวนเงินเฉลี่ยที่ส่งแต่ละครั้งคือ 4.09 ล้านวอน ($3,075) ผู้แปรพักตร์ส่งเงินทั้งหมด 208 ล้านวอน (160,000 ดอลลาร์) ไปยังเกาหลีเหนือ เพิ่มขึ้น 35 ล้านวอนจากปีที่แล้ว

อ่านข่าวเพิ่มเติมได้ที่ letteringbyleslie.com